BioHealth » Biorezonans-4

ZASADY DZIAŁANIA TERAPII BIOREZONANSOWEJ BICOM OPTIMA

W terapii biorezonansowej korzysta się z zasobów medycyny chińskiej , systemu meridianów i punktów akupunkturowych. Termin terapia biorezonansowa (BRT) został utworzony w 1987 roku w celu określenia "terapii drganiami własnymi pacjenta".

Metoda ta opiera się na wykorzystywaniu istniejących w organizmie człowieka i wokół niego drgań elektromagnetycznych (biosygnałów), które są nadrzędne w stosunku do procesów biochemicznych i nimi sterują.

Poza fizjologicznymi (harmonicznymi) drganiami elektromagnetycznymi w organizmie człowieka istnieją również drgania patologiczne (dysharmoniczne). Mogą być one wywołane m.in. obciążeniem organizmu toksynami, patogenami, zranieniami, przewlekłymi chorobami, uszkodzeniami jatrogennymi.

Sumę drgań fizjologicznych i patologicznych określa się mianem drgań własnych organizmu pacjenta. Ponieważ mają one naturę elektromagnetyczną, można je wyłapać, zarówno z powierzchni skóry, jak i z tkanek i organów wewnętrznych, za pomocą specjalnych elektrod. Następnie za pomocą przewodu doprowadzane są one do urządzenia terapeutycznego BICOM OPTIMA.

Pole elektromagnetyczne elektrod jest niewielkie i służy jedynie przekazywaniu informacji. W urządzeniu BICOM OPTIMA drgania te są przetwarzane w drgania terapeutyczne i przesyłane z powrotem do organizmu pacjenta. Częstotliwości fizjologiczne są sprzęgane dodatnio (dodatnie sprzężenie zwrotne) a patologiczne ujemnie, a więc inwertowane (ujemne sprzężenie zwrotne).

Działanie terapeutyczne ma miejsce nie w urządzeniu, lecz w samym organizmie pacjenta. Elektromagnetyczne pole pacjenta reaguje od razu na odpowiednio dopasowany sygnał terapeutyczny, a następnie przekazuje do urządzenia BICOM zmieniony wzorzec drgań. Proces ten ciągle się powtarza w ułamkach sekund.

Dzięki temu patologiczne sygnały w organizmie ulegają redukcji, a w końcu zostają całkowicie wygaszone, natomiast fizjologiczne siły regulacyjne ustroju zaczynają kierować procesami biologicznymi w prawidłowy sposób. Poprawa biofizykalnego stanu energetycznego pacjenta prowadzi do stopniowej poprawy procesów biochemicznych - regulacji i wyleczenia.

Organizm uważany jest za zdrowy, jeśli wszystkie systemy kontroli i regulacji koordynują go w optymalny sposób.

Literatura

Adey W. R., Collective Properties of Cell Membanes, In Resonance and Other Interactions of Electromagnetic Fields with Living Systems, Sympozjum Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk 22 maja 198

Adey W.R., The cellular microenvironments andsignaling trough cell membranes, Loma Lunda University School of Medicine, Calif.ISSN (1988),81-10

Barnothy M.F., Biological Effects of Magnetic Fields, Plenum Press New York 1964

Becker R.O., Selden G., Elektropolis. Elektromagnetyzm i podstawy życia, Instytut Wydawniczy PAX Warszawa 1994

Bigu del Blanco J., Romero-Sierra C., The role of electromagnetic radiation and fields in man and his environment, Prace Naukowe Politechniki Wrocławskiej, 27, Wrocław 1976

BICOM Resonanz-Therapie (BRT). Diagnose- und Therapiesystematik im ultrafeinen Bioenergiebereich, wyd. 4, Kalr F. Haug Verlag Heidelberg 1996

Bioelectrodynamics and Biocommunication,World Scientific Publishing Co.Pte. Ltd. 1994

Choy R., Monro J.A., Smith C.W., Electrical sensitivitiesin allergical patients, „Clinical Ecology” 4(1988), 93-102

Davydov A.S., Biology and Quantum Mechanics, Pergamon Press New York 1982

Davydov A.S., Solitons and Energy Transfer Along ProteinMolecules, „J. Theor.Biol.” 66 (1977), 379-87del Giudice E.S.,Dolia S., Milani M., Vitell G., Aquantum field theoretical approach to the collecitivebehaviourof biological systems, „Nuclear Physics B” 251(FS 13) (1985), 375.400

Endler P.Ch. et al. Übertragung von Molekül-Informationmittels BICOM Gerät im Amphibienversuch, „Erfahrungsheilkunde. Zeitschrift für die ärztliche Praxis”, 44/ 1995,186-192

Gurwicz A., Das Problem der Zellteilung, J.Springer Berlin 1926

Gurwicz A., Die mitogenetische Strahlung, J. Springer Berlin 1932

Heim B., Dröscher W., Einführung in Burkhard Heim Elementarstrukturen der MAterie mit Begriffs- und Formelregister, Resch Verlag Innsbruck 1985

Heine H., Lehrbuch der biologischen Medizin. Grundlagen und Systematik. Hippokrates Stuttgart 1991

Ho M.-W., The Rainbow and the Worm. The physics of Organisms, World Scientific Singapure 1993

Hołownia J., Podstawy teoretyczne i środki techniczne terapii biorezonansowej. Materiały seminaryjne, Seminarium Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Oddz. Wrocławski, Kolegium Sekcji Automatyki i Pomiarów Koło SEP przy Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 22.03. 1997

Morowitz A.J., Foundation of Bioenergetics, Academic Press New York 1978

Neurohr R., Nachweis elektromagnetischer Signale in biologischen Systemen, w: BICOM Resonanz-Therapie.Popp F.A., BeckerG., König H.L., Peschka W., ElectromagneticBioinformation, Urban & Schwarzenberg Wien 1979Popp F.A., Biologia światła, Wiedza Powszechna Warszawa 1992

Presman A.S., Pola elektromagnetyczne a żywa przyroda, PWN Warszawa 1971

Schumacher P., Biofizykalna terapia alergi. Rozszerzona terapia biorezonansowa, Centrum Medycyny Alternatywnej i Biorezonansu MONADITH 1996

Sheimann B.S., Liashok L.M., Liashok S.A., Voloshyna N.A., Lednyiczky G., Naturwissenschaftliche Hinweise auf eine nebenwirkungsfreie Behandlung mit der BICOM Resonanz-Therapie, w: RTI z. 14, materiały seminaryjne Regumed InstitutSmith W.C., Best S., Electromagnetic Man, Dent & SonsLtd. London 1990

Smith W.C:, Electromagnetic phenomena in living biomedical systems, Proc. 6 Annual Conference IEEE Engineering in MEdicine and Biology Society, Sept.15-17 1984

Torgele K., Schwabl H., Lipp B., Klima H., ElektromagnetischeBioinformatiuon – eine Übersicht, Atominstitut derÖsterreichischenUniversitäten, Arbeitsgruppe Photophysik, „Forschende.Komplementärmedizin” (1995),2: 133-144Warnke U., Der Mensch und die 3.Kraft – Elektromagnetische

Terapia biorezonansowa tak jak homeopatia, akupunktura i inne metody medycyny komplementarnej nie zapewnia 100% skuteczności, jest to zawsze zależne od danego schorzenia i samego organizmu pacjenta oraz od jego sumiennego stosowania się do zaleceń. W medycynie konwencjonalnej nie była przedmiotem badań naukowych i jeszcze nie jest rozpoznawalna.